Reisschema
  Dag 1: Great Escape
Dag 2: Story Land & Funtown
Dag 3: Canobie & Quassy
Dag 4: Six Flags New England
Dag 5: Lake Compounce
Dag 6: Playland Park
Dag 7: Knoebels
Dag 8: Coney Island
Dag 9: Casino Pier
Dag 10: Atlantic City
Dag 11: Morey's Piers
Dag 12: Ocean City
Dag 13: Bush Gardens
Dag 14: Carowinds
Dag 15: Dollywood
Dag 16: Kings Dominion
Dag 17: Six Flags America
Dag 18: Hershey & Bowcraft
 
Dag 4: Six Flags New England
 We're in Massachusetts!

Zag het weer er gisteren al niet geweldig uit, vandaag is de voorspelling nog een stuk beroerder. In de ochtend is er kans op regen en vanaf 2 uur kan het gaan onweren. Dat nieuws komt natuurlijk niet goed aan bij de groep. Zelf ben ik al eerder in Six Flags New England geweest en sindsdien is er 1 achtbaan vollledig omgebouwd zodat deze als nieuwe achtbaan telt, 1 achtbaan overgekomen uit Six Flags Magic Mountain, voordat we daar in 2013 zijn geweest, en 1 achtbaan uit Kentucky Kingdom die ik daar wel eerder heb gedaan.

We komen voor openingstijd van het park al aan en tegen de tijd dat we naar de poort zijn gelopen en de kaartjes zijn uitgedeeld kunnen we naar binnen.

Als eerste wandelen we massaal naar Wicked Cyclone. Waar de originele Cyclone in 2006 al een compleet drama was en stukken track leken te missen, heeft Rocky Mountain er een totaal andere achtbaan van gemaakt. Omdat we direct zijn doorgelopen kom ik in het eerste ritje van de dag terecht, net niet front seat maar direct daarachter. In de rij gaan staan voor front mag helaas niet.

Wicked Cyclone ziet er nog steeds uit als een houten achtbaan en de trein past daar precies bij, maar de track is van staal en heeft een drietal inversies. Het ritverloop is bijzonder vreemd. Bij de eerste kurketrekker kantelt de trein halverwege de inversie weer terug naar rechtop in plaats van door te draaien. Bij een aantal andere heuvels is de bocht precies tegengesteld aan de banking. Het is nogal verrassend en voelt erg vreemd. Maar wel leuk en omdat er een tijdlang vrijwel geen andere bezoekers binnenkomen kunnen we een aantal ritten achter elkaar maken.

Een klein stukje terug staat Goliath, een Giant Inverted Boomerang die in 2012 is dit park is opgebouwd nadat Magic Mountain er afscheid van had genomen. Het gevaarte ziet er indrukwekkend uit. Anders dan de meeste inverted boomerangs is dit exemplaar uitgerust met een Premier trein die plaats biedt aan 4 passagiers naast elkaar. Deze wordt eerst achteruit vertikaal omhoog getakeld in de ene arm en dan losgelaten, door het station heen, door het boomerang element en vervolgens de looping. Daarna wordt de trein weer vertikaal omhoog in de andere arm gehezen en wordt het traject achteruit weer terug doorlopen. Het klinkt leuk maar het is helaas erg schokkerig allemaal.

De muis achtbaan die uit Kentucky Kingdom is gekomen heet voluit Gotham City Gauntlet Escape from Arkham Asylum. Voor een muis is deze leuk gethematiseerd en valt niet tegen. Een stuk verbeterd ten opzichte van z'n vorige verblijfplaats.

Inmiddels is het duidelijk dat het weerbericht een hoop bezoekers heeft afgeschrikt. Het is verbluffend stil bij alle attracties. Intussen heeft de zon ook weer een weg door de bewolking gevonden en wordt het ernstig warm.

Toen ik in 2006 twee ERT sessies mocht meemaken op Superman was het direct mijn nummer 1 favoriete achtbaan. Inmiddels is Superman van kleur en van naam veranderd en Bizarro heeft nieuwe treinen gekregen met een geluidsinstallatie. De verwachtingen waren hoog gespannen of de baan nog steeds zo goed is. Om dit uit te proberen ga ik voor de achterste rij in de trein. Het tempo van de operators is hier weer bedroevend maar gelukkig rijden er twee treinen.

Als we het station verlaten wordt de spanning opgebouwd op de eindeloos lange lifthill. Dan worden we over de top gesleurd de diepte in, door de tunnel en aan de andere kant weer omhoog. De volgende twee heuvels geven achterin zo waanzinnig veel airtime dat we secondenlang de stoel waar we op horen te zitten niet meer raken. Wat een geweldige coaster is dit nog steeds. Na de helix met flinke g-kachten volgt de tweede tunnel met neveleffect en dan nog een paar bunnyhops. Het is zodanig rustig dat we nog een paar rondjes maken. Zonder twijfel de beste Intamin coaster al moet ik de vergelijking met Intimidator 305 later deze trip nog maken.

Odd Arne voelt zich niet helemaal optimaal en houdt het even voor gezien. We lopen terug naar Wicked Cyclone waar zijn spullen in de locker liggen. Als we daar toch zijn pikken we die ook nog maar een keer mee, helemaal achterin deze keer.

Bij het vorige bezoek was ik erg onder de indruk van Thunderbolt, de houten achtbaan uit 1941. Het laden van de passagiers gaat hier wat bijzonder, de trein wordt van voor naar achteren gevuld en als single rider moet ik naast iemand anders gaan zitten, terwijl de hele achterkant van de trein leeg is. Degene waar ik naast zit stapt echter direct aan de andere kant weer uit. Thunderbolt is nog steeds een juweeltje, voor die tijd zeker een gewaagde attractie.

Ik ga nog maar eens bij Bizarro kijken en tref daar Jo en Peter weer aan die voor frontseat staan te wachten en ik kan direct achter hen plaatsnemen. Voorin is het een stuk minder aantrekkelijk dan achterin want deze baan moet het echt hebben van de airtime.

Jo en Peter waren nog niet in Thunderbolt geweest en dus lopen we terug voordat we bij de Panda Express voor lunch aankloppen. Het is nog steeds erg warm en drukkend maar op het overdekte terras is het goed uit te houden. De orange chicken met kung pao chicken smaakt prima en een fles water (a $4,50 + tax) helpt ook om weer op krachten te komen.

Vlakbij de Panda Express ligt Pandemonium dus stappen we met gevulde magen in de spinning Gerstlauer. We draaien niet erg veel onderweg totdat we vlak voor het station stilstaan. Na een keer of 10 rond te zijn getold worden we handmatig tot stilstand gebracht.

Ik ben nog niet in Batman geweest dus dat wordt de volgende bestemming. Onderweg passeren we Mind Eraser en Jo wil deze graag nog even doen. Peter weigert en zo zitten Jo en ik 3 minuten later in een half lege Vekoma SLC. Mijn tactiek is bij deze banen altijd het hoofd hard tegen de zijkant van de schouderbeugel te duwen en dat werkt ook hier vrij goed. Ik voel wel duidelijk dat Mind Eraser een van de slechtste is van z'n soort en Jo klaagt steen en been :)

Ook Batman The Dark Night is niet helemaal schokvrij maar ook weer walk-on en we nemen met z'n drieen frontseat plaats, toch wel de beste plek voor een B&M Floorless. Vorige keer was ik niet laaiend enthousiast over deze baan en ook deze keer maakt ie op mij niet veel indruk.

We gaan terug naar Bizarro, droppen de spullen in een locker en wandelen het station binnen. Daniel staat al voor de achterste zit en de volgende rit is alweer voor ons. Inmiddels is er 1 trein van de baan gehaald en gaat het dus allemaal wat trager. De rit achterin is weer geweldig en we schuiven meteen voor een volgende rit aan. Maar dan wordt de baan stilgelegd wegens 'weather conditions'. Het wordt achter ons inderdaad behoorlijk donker en we druipen af om te gaan shoppen.

Als we de tweede winkel binnen lopen begint het buiten te regenen. Steeds meer mensen komen schuilen en zo lopen we plotseling Timo van Themepark.nl tegen het lijf die hier met een vriend een eigen reis door de USA maakt en toevallig vandaag ook Six Flags New England op het programma heeft staan. Kleine wereld toch. Ondertussen regent het buiten flink door en gaan we onder het afdak staan om foto's en films te maken. Het loopt uiteindelijk uit een heuse wolkbreuk.Het water stort met bakken uit de hemel, de straat verandert in een kolkende rivier, ook waar wij staan. Terug de winkel in dus maar ook daar gutst het water inmiddels de deur door, ondanks de zandzakjes die voor de ingang zijn gelegd. Binnen no-time staat de vloer van de winkel blank. De regen komt zelfs door het dak heen naar binnen. Hierop wordt de hele zaak gesloten en moet iedereen naar buiten, de stomende regen weer in. Als het enigzins opklaart waag ik de overtocht naar de andere kant van de straat om daar onder het afdak te schuilen.

De bui duurt niet heel lang en verdwijnt net zo plotseling als het verschenen is. 5 minuten nadat de regen is gestopt laat ook de zon zich weer zien. Bizar weer hier af en toe. Helaas laat nu ook een donderbui van zich horen en dat betekent, zo'n half uur voor sluitingstijd, dat de attracties vandaag niet meer open zullen gaan. We druipen letterlijk af naar de bus en zetten koers naar het hotel. Gelukkig was het zodanig stil in het park dat iedereen de attracties heeft kunnen doen die men wilde.


Six Flags New England staat bekend als een van de beste parken van de groep.


Wicked Cyclone lijkt in geen enkel opzicht op de oorspronkelijk Cyclone.


Direct na de eerste drop een overbanked turn. En dat is nog het meest normale element van de baan.


Front-seat Bob en Raymond hebben het ook naar hun zin gehad.


Goliath was leuk voor een keer maar zal nooit een favoriet van me worden.


Six Flags New England heeft de hoogste sky flyer ter wereld.


Gotham City Gauntlet komt van Kentucky Kingdom en is sinds de verhuizing aardig opgeknapt.


Bizaro blijft een geweldige baan. Super hoe een achtbaan 10 jaar lang zo hoog blijft scoren.


Pandemonium is van Mr. Six af.


Het is een kort baantje maar wel erg leuk.




Head Banger. Ehh, ik bedoel Mind Bender.


Je komt ze ook overal tegen he.


Een buitje voor het stof. De hele straat staat in 1 keer blank.


En daar is de zon alweer. Alleen nog even het overtollige water afvoeren. Het ijverige personeel gaat met vegers aan de slag.


James, the Bloody Tourist, heeft een t-shirt laten maken.